Suffrage

I have waited long for the automated election. I am an advocate of technological advancements. Maybe because of my inclination to broadcasting and philosophy of science and technology. It maybe because 43% of my week is alloted for computer works, on line entertainment, and social networking. So, I believe that with the anti-manual election we are already having a breakthrough in our political system. Although I am still pursuing for a biparty system and hope this technocrats will be enlightened that our government is better off the way America is practicing right now. Menos ang gastos at walang nuisance candidates. Magkakaroon ba ng nuisance kung dalawa lang ang partido?

Ano ang mga suggestions ko? Dapat October to November nagbobotohan na ang Pilipinas para matesting ang PCOS Machines at ang reliability nito. Magastos? Oh My God, gumastos na rin lang tayo sa pagpurachase bakit hindi pa nag pre elction. Halimbawa nung November or Janaury dapat nagelection tayo kung sino ang Big Winner sa PBB Double Up at bibilangin ng COMELEC, ibo-broadcast ito at lahat ng Pilipino pupunta sa Ppresinto nila para bumuto kung sino ang Big Winner o kaya alin ang magandang kanat kay Lady Gaga o kay Ke$ha? Funny na naman? Seryoso ako. Thta's when we can check kung talagang pwuwede ang eleksyon. Walang sabit.

Second, dapat lahat ng 17 year old na intelelctually at physically able na mamamayan i-assign sa PPCRV so befor ethey turn 18 they know how the elections are done. Hindi puwedeng volunteer volunteer lang. Dapat nasa COMELEC or PPCRV office sila or saan mang arm ng COMELEC.
They shouls do it as imperative because tungkulin nila yan sa bayan dahil hindi naman sila boboto. Tuloy yung mga volunteers minsan hindi nakakaboto. Dapat yung mga 17 year old na hindi rehistrado legally ang nasa mga precinct.

Did I vote. Yes karapatan ko yan. Kahit ayaw ko sa sistema dapat ko gawin yan. Baki may mga bumuboto na 3 senador lang, 2 konsehal lang? Ako kung ang kelangan 12 senators, 12 talaga. Isipin mo pumila ka doon para marinig ka ng bayan, lubusin mo na, iboto mo ang dapat dahil meron naman magaaral ka lang ng profiles nila. Mapanuri ka dapat bilang botante. Kung kelangan not more than 2 na bokal, so dalawa. Bakit pa isa lang? Kung kelangan not more than 8 na konsehal, eh di walo. Bakit pito lang? It is my right and responsibility as a citizen to vote intellectually and godly. Tandaan, we elect bad leaders by not voting for the good ones. Kung hindi ka boboto at iiwan mong blanko yung spot na yun sa balot, for example vice president, eh di para mo na rin hinayaan manalo yung hindi dapat manalo.

Togather with my Mom and my sister, we proceed to our precint which precinct number 0071-A. Nagfill up lang kami ng panagalan then umalis muna ako kanina para mag internet. Bakit ako uupo dun at magaantay eh pwede naman ako i-text pag malapit na akong tawagin. Sumapit na ang oras, after 1 hour sa internet cafe, nakareceive na ako ng call at pinapapunta na ako ni Mama sa presinto to vote, 98 na ang tawag. I am number 104. Malapit na nga. So I rushed to Crisanto Guysayko Elementary School, my alma mater and pagdating ko, sakto tinawag ang pangalan ko. Pumila kami ng 10 minutes din {matagal din} saka pa ako nakapirma at binigyan ng balota {kung puwede lang iuwi ang balota as souvenir}. Nag shade ako sa isang corner at maya maya lang wala pang 7 minutes humanay na ako para isalang ang balota ko sa PCOS machine. Para lang akong nagshe-shred ng paper sa shreding machine. At ang pinaka exciting sa lahat yun pakiramdam na lumabas na sa monitor yung salitang "Congratulations!" {Kung puwede nga sisgaw sana ako ng malakas na Congratulations!} pero wala naman ako sa Wowowee para isigaw yun dahil wala namang nanalo sa palaro ng Rexona. Kasabay ko umuwi sila Paul Andrew, Arjan at Alger. Si Raprap lang ang wala. Si Isaac kasi watcher eh. Si Daryl hindi nakauwi nasa Manila. Si Je hindi registered at si Edison nasa ibang bansa. Pagkauwi ko kanina, Nasa bahay na sila Tita, Ate Jovy at Kuya Marlon. Ang saya ng lunch puno ng kuwentuhan. The mere fact na ang dami ko ring nakitang kakilala sa presinto, is a good feeling. Somehow I tried reminiscing the days na magkakasama kami. Ang pinaka the best ay dumating kanina si Kevin sa bahay, hapon na rin siya nakaboto, at binayaran niya na ako ng Php 1, 500. Long time waiting t=din parang election. Aba, mahalaga rin yung camera na yun ha. Isipin mo ang daming event na dapat nakuhanan ng picture at in-upload sa facebook ang hindi ko nagawa dahil pinagbili ko sa kanya yung camera.

Tomorrow, we will all be busy for another day of work. Hindi na holiday bukas. Maaaring may partial results na sa national election at may i-proklama na sa local. Whatever happens, I know I have all energies for that. Eh paano maaga matutulog dahil walang mga programs sa TV. All coverages. I think, this election is worth the wait. Matalo man ang ibinoto ko, alam ko na ibinoto ko kung sino ang sinasabi ng konsensiya ko na tama at taas noo akong haharap na isa ako sa pinakamatalinong botante na humawak ng balota sa araw na ito. naging mapanuri, nagisip at nagdasal para sa isang makatuturang gawain na minsan sa tatlong taon ko lang maaaring gawin para sa lahing Pilipino. At maaaring dumating ang panahon na lahat tayo ganun na. Happy Election Day!